Στα 25,9 δισεκατομμύρια δολάρια τα παγκόσμια έσοδα
Αλλιώς τα ξέραμε, αλλιώς τα φανταζόμαστε και αλλιώς τα βρίσκουμε. Η εικόνα που υπάρχει, τουλάχιστον στην ημεδαπή, είναι ότι η μουσική ως καταναλωτικό προϊόν, φθίνει, δεν ισχύει τουλάχιστον για το 2021. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα, προ μηνός, η International Federation of the Phonographic Industry (Διεθνής Ομοσπονδία Φωνογραφημένης Μουσικής / IFPI), τα παγκόσμια έσοδα από ηχογραφημένη μουσική έφθασαν τα 25,9 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021, σημειώνοντας αύξηση 18,5% σε σύγκριση με το 2020.
Η Διεθνής Ομοσπονδία αποκάλυψε στη νέα της έκθεση, ότι αυτή η άνοδος των εσόδων οφείλεται στην αύξηση όλων όσοι αποφάσισαν να ακούν μουσική, πληρώνοντας συνδρομές στις ψηφιακές πλατφόρμες. Το streaming (ροή) επί πληρωμή, αποτελεί τον βασικό μοχλό για αύξηση κατά 18,5 % των εσόδων (συνολικά). Όσον αφορά συγκεκριμένα τα έσοδα ροής από πληρωμές, έχουν αυξηθεί κατά 21,9% ήτοι κατά 12,3 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021. Το τέλος της περασμένης χρονιάς, βρήκε 523 εκατομμύρια χρήστες να έχουν λογαριασμούς συνδρομής.
Η συνολική ροή (συμπεριλαμβανομένης της συνδρομής επί πληρωμή και της υποστήριξης από διαφημίσεις) αυξήθηκε κατά 24,3%, φτάνοντας τα 16,9 δισεκατομμύρια δολάρια, ή διαφορετικά αποτελεί το 65% των συνολικών παγκόσμιων εσόδων ηχογραφημένης μουσικής. Εκτός από τα έσοδα λόγω streaming, σημειώνεται στην έκθεση ότι η ανάπτυξη υποστηρίχθηκε από κέρδη σε άλλους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών μορφών (+16,1%) και των δικαιωμάτων απόδοσης (+4,0%). Μάλιστα η Διεθνής Ομοσπονδία Ηχογραφημένης Μουσικής αναφέρει στην έκθεσή της, ότι τα έσοδα από ηχογραφημένη μουσική αυξήθηκαν σε κάθε χώρα ανά τον κόσμο το 2021 (σ.σ. τα μέλη – 8.000 – της IFPI δραστηριοποιούνται σε 70 χώρες).
Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά, σημειώθηκε αύξηση κατά 22% ξεπερνώντας τον παγκόσμιο ρυθμό ανάπτυξης. Μόνο η αγορά των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 22,6% και τα έσοδα από ηχογραφημένη μουσική του Καναδά αυξήθηκαν κατά 12,6%.
Στις χώρες της Ασίας, σημειώθηκε αύξηση της τάξης του 16,1%, με την Ιαπωνία να διαθέτει τη μεγαλύτερη αγορά μουσικής και να σημειώνει αύξηση 9,3%. Τα τελευταία χρόνια η αύξηση των εσόδων στην Ασία είναι συνεχής, ενώ κατέχει επίσης και σημαντικό μερίδιο των εσόδων μέσω φυσικών πηγών (49,6%). Η Αυστραλία (+3,4%) παρέμεινε στην πρώτη δεκάδα της παγκόσμιας αγοράς, ενώ και η Νέα Ζηλανδία τα πήγε καλά το 2021.
Τα έσοδα στην Ευρώπη, τη δεύτερη μεγαλύτερη αγορά ηχογραφημένης μουσικής, αυξήθηκαν κατά 15,4%, σημειώνοντας απότομη αύξηση σε σχέση με τον περσινό ρυθμό αύξησης (3,2%). Οι μεγαλύτερες αγορές όπου σημειώθηκε διψήφια ποσοστιαία αύξηση, ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο (+13,2%), τη Γερμανία (+12,6%) και τη Γαλλία (+11,8%).
Η Λατινική Αμερική σημείωσε ανάπτυξη 31,2%, κάτι που η IFPI επισήμανε, αφού είναι ένας από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης παγκοσμίως. Το streaming αντιπροσώπευε το 85,9% της αγοράς, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.
Η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική –παρουσιάζονται ως ξεχωριστές αγορές στην Έκθεση Παγκόσμιας Μουσικής για πρώτη φορά– παρουσίασαν ανάπτυξη 35%. Το streaming ήταν ένας ιδιαίτερα ισχυρός μοχλός στην περιοχή, με μερίδιο 95,3% της αγοράς. Η υποσαχάρια Αφρική –επίσης χωρισμένη για πρώτη φορά στις εκθέσεις του IFPI– σημείωσε αύξηση εσόδων κατά 9,6% το 2021, κυρίως λόγω του streaming.
Τα παραπάνω αριθμητικά -εν πολλοίς και κουραστικά- δεν αποτελούν μόνο οικονομικά στοιχεία. Δείχνουν, κατά κύριο λόγο, το πού οδεύει η μουσική. Ή, μάλλον, τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνείται / πωλείται. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι μόνο προϊόν Τέχνης αλλά και οι οικονομίας. Οι εταιρείες κάνουν τους προϋπολογισμούς τους οι καλλιτέχνες ζητούν τα όποια χρήματα κοστολογούν τους εαυτούς τους και όλοι εκτός απ΄ τη δόξα, αναζητούν και τα χρήματα. Ως εκ τούτου, αναζητούνται νέοι τρόποι για να δελεαστεί το κοινό. Καταλήγουν λοιπόν στο streaming, μέσω κινητών, υπολογιστών, tablet κοκ, γεγονός που βοηθά το κοινό να ακούει μουσική όπως και όποτε θέλει και τους μεσάζοντες (εταιρείες) να αυξάνουν τα κέρδη τους (όπως και οι καλλιτέχνες). Άλλωστε όλοι όσοι αγοράζουν τα δικαιώματα των τραγουδιών των καλλιτεχνών, δεν το κάνουν επειδή θέλουν να έχουν καλά γεράματα. Το κάνουν επειδή «βλέπουν» ότι τα έσοδά τους θα είναι πολλαπλάσια, από τα περίπου 2 δισ. δολάρια, που έχουν καταβάλει τα τελευταία χρόνια.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει η διευθύνουσα σύμβουλος της IFPI Frances Moore, «καθώς οι τεχνολογίες και το διαδικτυακό περιβάλλον συνεχίζουν να εξελίσσονται και να επεκτείνονται, η μουσική δεν μπορεί να μείνει πίσω. Οι δισκογραφικές εταιρείες έχουν επενδύσει στους ανθρώπους και τις τεχνολογίες για να προσφέρουν νέες, άκρως διαδραστικές εμπειρίες – προσθέτοντας στους εξελισσόμενους τρόπους για τους καλλιτέχνες να κάνουν σχέσεις με τους θαυμαστές τους». Σχέσεις που δεν (θα) έχουν καμία σχέση με ό,τι γνωρίζουμε ή ό,τι μάθαμε.
