«Οι μέλισσες αγριεύουν τις νύχτες» Η Αναστασία Μουτσάτσου ο Alex Sid και ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος μας περιμένουν τις Δευτέρες για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Η πρώτη Δευτέρα 13/12 είναι Sold out…
Η φωτισμένη σκηνή σε συνδυασμό με την σχεδόν άδεια αίθουσα με βάζει αμέσως σε mood. Μ΄ αρέσει που βρίσκομαι πάλι σε ένα χώρο που έχω να πατήσω καιρό. Μου αρέσει που τον βλέπω πάλι να λειτουργεί. Να έχει ζωή. Κάθομαι δίπλα στη στιχουργό Ουρανία Πατέλλη που είναι ήδη εκεί και παρακολουθεί… Όχι ότι δεν περίμενα να την δω εκεί. Η Ουρανία και ο Άλεξ Σιντ είναι το δίδυμο που έγραψε (γράφει) την επιτυχία των «Μελισσών», κομμάτια που έχουν προλάβει ήδη να κάνουν το πρώτο τους ανέλπιστο ρεκόρ στο Spotify (το «Σ΄ αγάπησα» που ερμηνεύει η Αναστασία Μουτσάτσου έφτασε τις 401,6 χιλ. αναπαραγωγές) και αυτές τις μέρες θα κυκλοφορήσουν ως ολοκληρωμένο cd από την Panic Records.
Πρώτο ενσταντανέ το «Στο σώμα σου ταξίδεψα» (του Γιώργου Ανδρέου σε στίχους της Πατέλλη) με την Αναστασία Μουτσάτσου στο κέντρο της σκηνής, τον Άλεξ Σιντ με την κιθάρα του στα αριστερά της και τον τηλεοπτικό Λάμπρο, Δημήτρη Γκοτσόπουλο στα δεξιά. Οπτικά (σκέπτομαι) μου πάει η εν λόγω παρέα. Αν και διαφορετικής γενιάς (ηλικιακά) έχουν κάτι κοινό. Άνετα θα μπορούσες να τους φανταστείς να τα πίνουν όλοι μαζί σε ένα μπαρ. Πίσω τους, οι τρεις μουσικοί: Βασίλης Κετεντζόγλου κιθάρα, Ντίνος Χατζηιορδάνου (ακορντεόν) Παντελής Γκόγκος (μπουζούκι).
Τον Άλεξ Σιντ τον είχα δει άλλη μια φορά λάιβ, στη μια εκ των δυο παραστάσεων που είχε προλάβει να κάνει η Αναστασία Μουτσάτσου με επίκεντρο το νέο της cd «Απ΄ το Μέλλον κι απ το παρελθόν» (που μας σύστησε την Πατέλλη ως στιχουργό) στη μικρή αίθουσα του Γυάλινου, λίγο πριν ξεκινήσει το πρώτο lock down. Στη διάρκεια των ηχογραφήσεων του εν λόγω cd, ξεκινούσε και η συνεργασία του Άλεξ και της Ουρανίας στις «Μέλισσες», νέα γνωριμία, νέα πρόκληση, για μια δουλειά που πολύ γρήγορα θα αναδείκνυε τη χημεία τους και θα έβαζε στο παιχνίδι και την Αναστασία. Σε εκείνη την φάση άκουσε για πρώτη φορά τον Άλεξ να τραγουδάει και σίγουρα ξεχώρισε κάτι στη φωνή του. Η χροιά; Το duente; Αν και άπειρος στο λάιβ, εκείνη επέμενε να τη συνοδεύσει στα λάιβ της κι έτσι πήρε το βάπτισμα του πυρός. Μόνο που η «μαθητεία» του δεν πρόλαβε να μακροημερεύσει. Η πανδημία είχε πάρει… κεφάλι τη νέα παρέα – ίσα ίσα που προλάβαμε να γνωρίσουμε την Ουρανία ως στιχουργό. Αλλά μάλλον ο τίτλος του cd (απ το μέλλον κι απ το παρελθόν) στάθηκε λιγάκι προφητικός γι΄ αυτό που θα συνέβαινε εν καιρώ εγκλεισμού -αν το δούμε βέβαια με το μεταφυσικό μάτι που πάντα φτιάχνει ωραίες ιστορίες: Απ το μέλλον τα στέρεα τραγούδια (μερικά με την φωνή της Αναστασίας) που θα έδινε η χημεία του διδύμου Πατέλλη/Σίντ και απ΄ το παρελθόν ο κρίκος που θα τους συνέδεε μαζί της, πρόσωπο καταλύτης και για τους δύο, μια που με τη δική της πρωτοβουλία (και λόγω της δικής της εμπειρίας) θα γινόταν πραγματικότητα ένα εγχείρημα που οραματίστηκε από πέρυσι.
«Οι Μέλισσες αγριεύουν τις Νύχτες», η αίθουσα γεμάτη από τον ηλεκτρισμό των δοκιμών, με την Αναστασία στο coaching και τον συντονισμό, τις 3 φωνές να διαδέχονται η μια την άλλη (ή να συνυπάρχουν) και τον κόσμο των «Μελισσών» να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μου. Ενδιάμεσα εμβόλιμος Σαββόπουλος, Πορτοκάλογλου, Ara DinkJian, Ανδρέου κ.α.
Το μικρόφωνο τώρα έχει ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος και το παραδοσιακό αρμένικο «Ξενιτιά» ακούγεται με τον δικό του συναισθηματισμό –και όντως αυτή η γενιά ηθοποιών (σκέφτομαι), έχει πολύ ταλέντο, πολλές δυνατότητες. Ο Λάμπρος έχει ωραία φωνή. Και ωραία φωνή…
Το «Χώμα Βρεγμένο» φέρνει και τις τρεις φωνές μαζί στο προσκήνιο, και αμέσως μετά το «Πέτρα» (και τα δυο κομμάτια απ τι Μέλισσες) αναδεικνύει την γοητευτική βραχνάδα του Άλεξ.
Όλο το πρώτο μέρος του προγράμματος είναι βασισμένο στο ρεπερτόριο των «Μελισσών» με τις φωνές μαζί στη σκηνή, την Αναστασία να κάνει ενίοτε δεύτερες, τον Άλεξ να μας εκπλήσσει με κομμάτια όπως ο «Αυγουστος» (Παπάζογλου). Ο Γκοτσόπουλος έχει δοκιμαστεί άλλη μια φορά στη σκηνή σε ένα πρόγραμμα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, αλλά και γι’ αυτόν, το λάιβ είναι ουσιαστικά μια νέα εμπειρία.
Σε μια διακοπή της πρόβας, θα μου πει ότι το «κλειδί» για εκείνον είναι το κοινό. Με το κοινό από κάτω, ξεκλειδώνουν όλες του οι αναστολές. Το απολαμβάνει. Το ζει. Και η αλήθεια είναι ότι αμέσως καταλαβαίνεις ότι έχει μια άνεση στην επικοινωνία. Όμως το «έτερόν του ήμισυ» στο πρόγραμμα, η Μαρία Κίτσου, δεν θα έρθει απόψε στην πρόβα. Κάτι της έτυχε.
Καθώς απομακρύνομαι σιγά σιγά από τη σκηνή η φωνή της Αναστασίας με πάει κάμποσα χρόνια πίσω με το «Πέρασε η Μπόρα» που το μοιράζεται με τον Δημήτρη. Δύσκολη η ζωή για πρίγκηπες (σκέφτομαι) το timing είναι ό,τι πιο πολύτιμο, ό,τι πιο καίριο, πιο επιδραστικό στο τραγούδι. Ετούτοι εδώ, έκαναν τον εγκλεισμό ατού τους και απογειώθηκαν. «Γράφουμε ακόμα» θα μου πει η Ουρανία. «Γράφουμε διαρκώς και σχεδόν δεν υπάρχει χρόνος για οτιδήποτε άλλο». Βγαίνω στο δρόμο και σκέφτομαι ότι όλο αυτό είναι η απόδειξη ότι και στα χειρότερα το… νερό κυλάει, και πάντα βρίσκει δρόμο να φτάσει σε μας, φρέσκο και λαχταριστό.
