Πολτό(ς) να γίνει(ς)

Σύμφωνα με τα λεξικά της ελληνικής γλώσσας:

πολτός ο: άμορφη, μαλακή και παχύρευστη μάζα, που παράγεται συνήθ. με διαδικασίες σύνθλιψης, βρασμού ή με άλλους τρόπους επεξεργασίας: α. από διάφορες φυτικές ουσίες, καρπούς κτλ.: ~ ντομάτας· (πρβ. πελτές). ~ φρούτων. Tα φρούτα στο μπλέντερ γίνονται ~. β. από διάφορα άλλα υλικά: Σαπούνι σε πολτό. Tο χαρτί κατασκευάζεται με ειδική επεξεργασία του πολτού της χαρτόμαζας. β. (αρνητ.) ένα συνονθύλευμα χαλαρό, άμορφο, χωρίς συγκροτημένη υπόσταση.

Σύμφωνα με τα λεξικά των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων:

πολτός ο: η τελική κατάληξη των βιβλίων που έχει στην αποθήκη του εκδοτικός οίκος όταν χρωστάει χρήματα και ενώ ο ιδιοκτήτης του έχει πεθάνει.

Σύμφωνα με όσα καταγγέλθηκαν τις τελευταίες ημέρες, βιβλία που βρίσκονταν στις αποθήκες των εκδόσεων Γαβριηλίδη, πολτοποιήθηκαν μετά από τον θάνατο του εκδότη και την κατάσχεσή τους από τις πιστώτριες τράπεζες. Μάλιστα δεν ενημερώθηκαν ούτε οι συγγραφείς ώστε να μεταβούν στο χώρο προκειμένου να διασώσουν κάποια από τα αντίτυπα των έργων τους.

Οι πρώτοι δύο παραλληλισμοί που έρχονται στο μυαλό του καθενός από εμάς είναι ιδιαιτέρως εύκολοι. Το κάψιμο των βιβλίων από τους NAZI και η αντίστοιχη φασιστική πράξη από το φασιστική 4η Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά. Μεταξύ μας όμως είναι ευκολάκι αυτή η σύγκριση.

Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην προκειμένη περίπτωση, ενδεχομένως, να εφάρμοσαν το γράμμα του νόμου. Πτώχευσε η εταιρεία, τα βιβλία στις αποθήκες τούς ανήκαν και τα έκαναν ό,τι ήθελαν. Για εκείνα (σ.σ. τα ιδρύματα) είτε βιβλία ήταν, είτε καρπούζια ήταν, η αντιμετώπιση είναι ίδια και αυτή.

Και μεταξύ μας, δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί προκάλεσε δυσφορία σε πολίτες. Σελίδες χαρτιού ήταν που θα ξαναγίνουν χαρτί, για να μπορούν για παράδειγμα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, να στέλνουν τα εξώδικα σε όσους / όσες δεν έχουν τη δυνατότητα να εξοφλήσουν τα δάνεια της α΄ κατοικίας τους. Στον σύγχρονο κόσμο τίποτα δεν πηγαίνει χαμένο.

Άλλωστε, πριν χρόνια δεν ήταν ένας υπουργός που είχε χαρακτηρίσει τους ποιητές λαπάδες; Εγώ θα συμπληρώσω και τους συγγραφείς έλληνες και ξένους. Τι έχουν προσφέρει άραγε; Κατασπατάληση του χαρτιού και εν πολλοίς ιδέες επικίνδυνες για τη συγκρότηση της κοινωνίας.

Η πράξη όμως της πολτοποίησης κατά την ταπεινή μου άποψη, κρύβει κάτι πολύ βαθύτερο από μια ανάλγητη ενέργεια. Ακόμα και αν οι «δράστες» της πράξης αυτής δεν το γνωρίζουν. Δίνουν το μήνυμα της πολτοποίησης των συνειδήσεων, της σκέψης, των οραμάτων και της ελπίδας. Στην συγκεκριμένη εποχή, κάθε χρόνος που χρησιμοποιείται για οράματα, ανταλλαγή ιδεών, αντιπαράθεση, οδηγεί σε άσκοπη σπατάλη. Στόχος η αέναη εργασία και η πειθαρχία. Κοινωνική, πολιτική, οικονομική, συναισθηματική. Και όποιος-όποια φεύγει έξω από την παραπάνω νόρμα, τιμωρείται. Προτεσταντική ηθική, σε μια κοινωνία που θέλει να λέγεται Ορθόδοξη.