karekles_ston_aera

«Όλα στον αέρα» η σεζόν θα ανοίξει μετά τα Χριστούγεννα

Χάρη Ποντίδα

Αυτό το ρεπορτάζ θα μπορούσε κάλλιστα να αρχίζει με δυο λέξεις : «Θα δείξει».

Ο χειμώνας που έρχεται -ο πρώτος που βρίσκει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού εμβολιασμένο, αλλά όχι στο ποσοστό που θα μας επέτρεπε να αποκτήσουμε την πολυπόθητη ανοσία- είναι ο πιο «θα δούμε» χειμώνας, κυρίως για τις μουσικές σκηνές, οι οποίες λόγω περιορισμένου χώρου, δεν έχουν πολλές εναλλακτικές για το πώς θα λειτουργήσουν.

Η οδηγία που δόθηκε στις 13/9 (που όμως ενδέχεται να αλλάξει στα μέσα του Οκτώβρη), επιτρέπει την λειτουργία των μουσικών σκηνών με πληρότητα έως 85%, αποκλειστικά για εμβολιασμένους ή όσους έχουν νοσήσει –χωρίς να δίνει την δυνατότητα μέσα σ΄ αυτό το 85% να περιλαμβάνεται και το rapid test (πράγμα που είναι μέσα στα αιτήματα που έχει θέσει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Διοργανωτών Πολιτιστικών Εκδηλώσεων).

Όσο πιο μικρός, δε, είναι ο χώρος (π.χ. το Club του Σταυρού του Νότου), τόσο μειώνονται και οι πιθανότητες να ανοίξει με τις παρούσες συνθήκες –μια που, όπως λέει και η πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Διοργανωτών Πολιτισιτικών Εκδηλώσεων Κατερίνα Σταματάκη, «κόβεται ένα μεγάλο ποσοστό θεατών, αφού ο εμβολιασμός έχει προχωρήσει πανελληνίως στο 50%. Αν προσθέσεις σ΄ αυτό ότι το “ενεργό κοινό”  (που παρακολουθεί τάσεις και καλλιτέχνες) είναι νεότερης ηλικίας , το ποσοστό του εμβολιασμού πέφτει κάτω απ΄ τον γενικό μέσο όρο».

Μια επισήμανση εδώ. Οι εργαζόμενοι (π.χ. γκαρσόνια, ηχολήπτες, φωτιστές κλπ.) αλλά και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες, δεν είναι υποχρεωτικό να είναι εμβολιασμένοι. Γι’ αυτούς ισχύει το rapid test. Τουλάχιστον αυτό προβλέπει το πρωτόκολλο.

Ανεξάρτητα όμως από τις επίσημες οδηγίες προς τους ναυτιλομένους, ο κόσμος των λάιβ, φαίνεται αμήχανος, «κουμπωμένος» και μάλλον απρόθυμος να μιλήσει ανοιχτά για το θέμα. Ίσως γιατί και εκεί -όπως άλλωστε και στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα των δικών μας συναναστροφών (φίλοι, οικογένεια, φίλοι φίλων)- ελλοχεύει το… τέρας του διχασμού, σα να παραμένει εσαεί ζωντανή, ως βαμπίρ, η διένεξη Βενιζελικών vs Βασιλικών και είναι ανά πάσα στιγμή, έτοιμη να μας μπήξει τα δόντια. Δεν το έχουμε και δύσκολο άλλωστε.

Βάλτε και στο λογαριασμό ότι σ ένα κομμάτι τουλάχιστον των έντεχνων καλλιτεχνών κυκλοφορούσε εδώ και καιρό η τάση «α! εγώ δε δέχομαι να διαχωρίσω το κοινό μου σε εμβολιασμένους και μη, γι’ αυτό και θα απέχω», καταλαβαίνει κανείς πόσο πολωμένη έμοιαζε η κατάσταση. Αλλά η ζωή τραβάει το δρόμο της. Καλή η εγρήγορση και τα επαναστατικά αντανακλαστικά, αλλά πρέπει να πληρωθεί και το νοίκι στην αρχή του μήνα. Ήδη μπορούμε να μιλάμε για τάση που φαίνεται να σβήνει αργά και σταθερά με τις πρώτες ψύχρες του Φθινοπώρου..

Οπότε η σεζόν σιγά σιγά ανοίγει (όπως π.χ. για το Κύτταρο στις 8/10 με τους Blues Wire, το Faust στις 7/10 με stand up comedy ή το μεγαλύτερο Christmas Theater 6/10 με την επιτυχημένη παράσταση μπαλέτου Black Swan), με εμάς, υποχρεωτικά εμβολιασμένους και καθήμενους και για εκείνους -εργαζόμενους και καλλιτέχνες- να εξαρτάται από την στάση του επιχειρηματία, αν θα δέχεται το rapid test (που επιβάλει το «πρωτόκολλο») ή θα θέλει πιστοποιητικό εμβολιασμού.

Για τα αμιγώς μουσικά μαγαζιά όπως ο Σταυρός του Νότου για παράδειγμα, η σεζόν φαίνεται να ανοίγει αργότερα, μια που αναμένονται τα νέα πρωτόκολλά από τις 15 Οκτωβρίου και έπειτα. «Δεν ξέρω γιατί για το κοινό των μουσικών σκηνών να μην ισχύει το rapid test» λέει ο Τάκης Βαρδής (του Σταυρού του Νότου). «Υπάρχει και θέμα με τους καλλιτέχνες που δε θέλουν να διαχωρίσουν το κοινό τους» προσθέτει. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ονόματα που έχουν προγραμματίσει ήδη εμφανίσεις στον Σταυρό, όμως ακόμα δεν είναι σίγουρο αν θα λειτουργήσουν και οι 3 σκηνές. «Αναλόγως. Θα δούμε. Όλα είναι στον αέρα», λέει, και προβλέπει ότι η αγορά θα ανοίξει μετά τα Χριστούγεννα.

Μέσα στα πάγια αιτήματα της Κατερίνας Σταματάκη και του Πανελλήνιου Συνδέσμου Διοργανωτών Πολιτιστικών Εκδηλώσεων, είναι να διαχωριστεί η άδεια των μουσικών σκηνών από εκείνη των νυχτερινών κέντρων. «Έχει ζητηθεί από το Υπουργείο Ανάπτυξης να γίνει άμεσα η διαφοροποίηση. Τα νυχτερινά κέντρα έχουν άλλη λογική», λέει –κι αυτό είναι αυτονόητο για όλους μας.

Η διαφορά λογικής στα νυχτερινά, φαίνεται και από τον on time προγραμματισμό τους για τη σεζόν. Η νυχτερινή Αθήνα ανασκουμπώθηκε γρήγορα (είναι πολλά τα λεφτά Θανάση!), προσαρμόστηκε στα υγειονομικά μέτρα και ανοίγει γύρω στα μέσα του Νοέμβρη.

Οι πρώτες μαρτυρίες όπως λ.χ. από την Ιερά Οδό -που αναδιαμορφώνει τον χώρο της και θα ανοίξει με τον Αντώνη Ρέμο– λένε ότι θα δουλέψει με αποκλειστικά εμβολιασμένους (όλοι και το προσωπικό), ενώ νέοι χώροι που ετοιμάζονται, όπως αυτός που ανήκει στον Νίκο Λώρη (επί της Πειραιώς, απέναντι ακριβώς απ το Γκάζι) θα λειτουργήσει κι αυτός αποκλειστικά με εμβολιασμένους. «Το Lulu is Present (που ήταν συνεργείο αυτοκινήτων), θα είναι ένα πολιτιστικό κτήριο που θα λειτουργήσει λιγάκι σαν το House of Blues στο Σικάγο» μου λέει. Δηλαδή; «Θα έχει τη δυνατότητα να αλλάζει μορφή και λειτουργία, ανάλογα με την εκδήλωση. Βασικά, ως χώρος εστίασης, που όμως θα γίνεται και εκθεσιακός χώρος και λαιβάδικο και για παρουσιάσεις βιβλίων» συμπληρώνει. Δεν πολυκαταλαβαίνω… αλλά οκ. Πότε τα πράγματα ήταν εντελώς ξεκάθαρα για το τι εστί εστίαση, μπαρ, μουσική σκηνή ή νυχτερινό κέντρο;

«Είναι θέμα χωρητικότητας της αίθουσας» θα αναλάβουν να με ξεμπερδέψουν όσοι γνωρίζουν τα πράγματα εκ των έσω. «Αν έχεις ένα χώρο σαν το Christmas Theater, λόγου χάριν, που είναι μεγάλο, ψηλοτάβανο και καλά αεριζόμενο  έχει δυνατότητα να λειτουργήσει ως μεικτός χώρος και με rapid test με το 50% της χωρητικότητας του (δηλαδή 1500 εισιτήρια). Νιώθεις ασφάλεια στην είσοδο και στην έξοδο, ενώ εκεί που κάθεσαι έχεις κενές θέσεις και μπροστά και πίσω και πλάι».

Επανερχόμαστε στα αιτήματα που θα θέσει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Διοργανωτών Πολιτιστικών Εκδηλώσεων στη συνάντησή του με το Υπουργείο Ανάπτυξης στα μέσα του μήνα. Μόνο τότε θα έχουμε πιο ξεκάθαρη εικόνα του άμεσου μέλλοντος, μια που ένα από τα βασικά αιτήματα (που θα βοηθήσει κυρίως τους μικρούς χώρους) είναι να συμπεριληφθεί το rapid test μέσα στο 85% πληρότητας των μουσικών σκηνών. «Και βέβαια θα ζητήσουμε παράταση του μέτρου για την αναστολή εργαζομένων και επιδότηση του ενοικίου τουλάχιστον έως τον Δεκέμβρη. Κανείς δεν προλαβαίνει να προετοιμαστεί διαφορετικά» λέει η κ. Σταματάκη και εννοείται ότι είναι κατανοητό.

Εκείνο που μοιάζει αμφίβολο, είναι το κατά πόσο ο εμβολιασμένος θα αισθάνεται ασφαλής  να βρεθεί μέσα στο κοινό μουσικής σκηνής (δηλαδή σχετικά σε μικρό χώρο) τη στιγμή που ξέρει ότι ο σερβιτόρος που τον εξυπηρετεί δεν είναι υποχρεωτικό να είναι εμβολιασμένος. Πόσο μάλλον αν και η διπλανή του παρέα είναι ανεμβολίαστη (αν τελικά ισχύσει μέσα στο 85%, πληρότητα να είναι και θεατές που έχουν επιδείξει rapid test). Αλλά, επιχειρηματίας δεν είμαι (ευτυχώς). Είμαι θεατής και θα πράξω ανάλογα…

Τι θα γίνει από κει και πέρα… Οψόμεθα! Χειμώνας είναι θα περάσει. «Καλά να είμαστε να έχουμε υγεία» μου λέει γελώντας ο Τάκης Βαρδής. «Σωστό κι αυτό» του απαντώ. Αλλά μέσα μου ξέρω. Πώς να έχουμε υγεία αν δεν συμφωνούμε στα βασικά;

Υ.Γ. Απόδειξη του πόσο ρευστή (και στην κόψη) είναι η κατάσταση στο χώρο της live μουσικής,  είναι η καθ’ ολοκληρίαν απαγόρευση της μουσικής στη Θεσσσαλονίκη, στις αρχές του Οκτώβρη, μετά την απότομη άνοδο του covid εκεί. Με εξώδικο προς τον αρμόδιο υπουργό Προστασίας κ. Στυλιανίδη, απάντησε η ΠΟΘΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος), ζητώντας του να προσκομίσει μελέτες σύμφωνα με τις οποίες η μουσική αποτελεί κύρια εστία υπερμετάδοσης. Το θέμα είναι, ότι την ώρα που δημοσιοποιείτο η απόφαση για το κλείσιμο της μουσικής στην Θεσσαλονίκη, είχε παρθεί η απόφαση (που ενδέχεται και αυτή να αλλάξει) για την πραγματοποίηση της μεγάλης παρέλασης στη Θεσσαλονίκη για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, με όλες τις… γιρλάντες της, τα εμβατήριά της, τον κόσμο της.

Όταν δημοσιευτεί το άρθρο αυτό, δεν ξέρουμε τι απ’ όλα αυτά θα ισχύει ακόμα. Θα δείξει. Το μόνο σίγουρο είναι αυτό που άκουσα κατ’ επανάληψη σ΄αυτό το ρεπορτάζ από τους ιδιοκτήτες μουσικών σκηνών: «Οι πρώτοι που κλείνουμε είμαστε εμείς. Και οι τελευταίοι που ανοίγουμε».