Ο Αλκίνοος, το online streaming και η επιβεβλημένη μοναξιά του θεατή

Αν κάτι είχα ζηλέψει το καλοκαίρι του ‘20, ήταν που έχασα τη συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη στη Μικρή Επίδαυρο. Και να που τώρα, εν μέσω πανδημίας, το Φεστιβάλ Αθηνών έδωσε την ευκαιρία να την παρακολουθήσουμε δωρεάν για 48 ώρες.

Ημέρα Σάββατο, 27/2, 18.30: κάθομαι γεμάτη χαρά με παρέα να την παρακολουθήσω. Το πρώτο μέρος ξεκινά. Πρόκειται για μία διαφορετική ανάγνωση της «Φόνισσας» του Παπαδιαμάντη. Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης έχει μελοποιήσει τα δύο τελευταία κεφάλαια της νουβέλας και μαζί με την Κόρα Καρβούνη δίνουν σάρκα κι οστά στο σπουδαίο αυτό κείμενο. Ωστόσο, στο πρώτο τέταρτο έχω χαθεί, όσο και να προσπαθώ να συγκεντρωθώ νιώθω πως δεν καταλαβαίνω τις λέξεις, χάνω ακόμη και την υπόθεση.

 

Photo: Θωμάς Δασκαλάκης

 

Η προσοχή της παρέας επέστρεψε στο online streaming  στο δεύτερο μέρος της παράστασης, το αμιγώς μουσικό, εκείνο με τις ενορχηστρώσεις των τραγουδιών του. Και, ναι, τότε το χαρήκαμε…

Ωστόσο, έμεινα με την απορία. Έφταιγε η παράσταση ή η άχαρη συνθήκη του live streaming; Μήπως τελικά ένα σημαντικό μέρος της μαγείας του θεάτρου και μίας μουσικής παράστασης είναι η επιβεβλημένη σιωπή και μοναξιά του θεατή; Γιατί στο θέατρο είσαι μόνο εσύ και ο καλλιτέχνης. Χωρίς κινητό, χωρίς να πρέπει κάτι να πεις στον διπλανό σου, χωρίς να έχεις κάτι να σε αποσπάσει.

Έτσι, την επόμενη μέρα φόρεσα τα ακουστικά μου και κάθισα μόνη μου να ξαναδώ την παράσταση. Χωρίς περισπασμούς. Κι αυτή, τη δεύτερη φορά, μαγεύτηκα. Από το πρώτο κιόλας πεντάλεπτο μεταφέρθηκα νοερά στο μικρό θεατράκι της Αρχαίας Επιδαύρου και έγινα μάρτυρας μίας αριστοτεχνικής συνομιλίας μεταξύ λογοτεχνίας και μουσικής, αφήγησης και ήχου με φόντο τον παπαδιαμαντικό κόσμο και τη σύγχρονη τεχνολογία.

Η Φραγκογιαννού, η εμβληματική ηρωίδα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «ζωντάνεψε» μέσα από τη φωνή της Κόρας Καρβούνη που αφηγήθηκε την τραγική της ιστορία και την καταδίωξή της μέσα σε γκρεμούς και άγρια μονοπάτια. Το  live looping, η προσφιλής τεχνική του Αλκίνοου Ιωαννίδη με τους απρόσμενους συνδυασμούς διαφόρων μουσικών οργάνων, δημιούργησε μία μυσταγωγική, σχεδόν απόκοσμη υποβλητική ατμόσφαιρα και έδωσε ένα ακόμη μεγαλύτερο και απρόσμενο βάθος στη δαιδαλώδη ψυχοσύνθεση αυτής της αντιηρωίδας του Σκιαθίτη συγγραφέα. Τα δε εμβόλιμα κείμενα του ερμηνευτή ήταν ανατριχιαστικά και ανέδειξαν έξοχα το διαχρονικό υπόβαθρο του έργου.

 

Photo: Σταύρος Χαμπάκης

 

Συμπέρασμα; Δεν ενδείκνυνται όλα τα θεάματα για οnline streaming στο σαλόνι του σπιτιού μας. Δυστυχώς, έτσι «χάνονται» κανονικά διαμάντια, όπως αυτό του Αλκίνοου. Γι΄αυτό, δημιουργήστε τις κατάλληλες συνθήκες πριν επιλέξετε να δείτε κάτι. Κι αν το θέμα το επιβάλλει, μη διστάσετε να επιβάλλετε στον εαυτό σας τη μοναξιά του θεατή…